“Kijk naar de ziel van Riel” is een initiatief van een groep Rielenaren die de ambitie heeft uitgesproken om Riel van het verleden tot heden in woord en beeld voor een breed publiek onder de aandacht te brengen. Hiertoe worden zowel het Goirles Belang als Facebook (Kijk naar de ziel van Riel) en de site www.zielvanriel.nl ingezet. Wekelijks wordt de rubriek “Groeten uit Riel” gepubliceerd. In deze rubriek worden 1 of 2 foto’s geplaatst met begeleidende tekst uit diverse tijdsvakken.
Foto 1
Adrianus van Bavel en zijn vrouw Johanna Jorissen komen uit oorspronkelijk Nieuw Ginneken. Adrianus was vervolgens boer op een pachtboerderij in Chaam. Een groot gezin en de recessie van de twintiger jaren achter de rug, besluit hij vervolgens met zijn gezin naar Riel te verhuizen. Adrianus gaat zijn broer Piet achterna, die al eerder Riel verkozen had. Waar Piet eerst nog op het actuele Spaansehoek nummer 7 terecht komt, verhuist hij daarna naar nummer 17 op het Zandeind. Nummer 19 is gebouwd in 1928, koud tegen nummer 17 aan. Adrianus van Bavel en zijn vrouw Johanna Jorissen zijn de eerste bewoners op nummer 19, na hun verhuizing in 1929 vanuit Chaam naar Riel. Adrianus (Joaneke) en Johanna hadden acht kinderen, drie meisjes en vijf jongens, waarvan in Riel gebleven zijn: Koos,Toon, Piet en Lies. Lies trouwt met Rielenaar Cees Schellekens. Lies en Cees trouwen in 1949 en gaan inwonen bij de ouders van Lies op Zandeind 19, Een eerste kind (Ton) wordt geboren in 1950, het tweede kind (Ad) in 1952 het derde kind (Jan) in 1953. Het wordt krap qua ruimte in nummer 19 en er wordt in samenspraak met broer en buurman Piet besloten om een doorbraak te maken naar nummer 17 zodat er een extra slaapkamer beschikbaar is voor de familie Schellekens-van Bavel op nummer 19 met aanvullende ruimte dus op nummer 17. Vader Jaoneke overlijdt in 1954 en inmiddels weduwe Johanna van Bavel in 1956. In 1957 wordt het vierde kind (Jos) geboren. Cees en Lies Schellekens-van Bavel verhuizen met hun vier jongens vervolgens in 1958 naar Kerkstraat 44. In 1958 wordt de nieuwe bewoner van nr 19, Harrie Jansens, die afkomstig is van Brakel 1 en zijn vrouw Jo Bekkers, afkomstig uit Alphen-Oosterwijk.
Foto 2
Zoals te doen gebruikelijk, was één of meerdere van de kinderen, in het eerste deel van de vorige eeuw, vaak voorbestemd om een religieus pad te volgen. In het gezin van Bavel-Jorissen was dat Marie, (zuster Mauritia), de oudste, geboren in 1908. Zij was in Dongen naar de nonnen gegaan en werd daar lerares Frans. Werd uitgezonden naar Nederlands-Indië en werd daar overste van een klooster. Eind van de tweede Wereldoorlog belandt zij in het Jappenkamp. Haar activiteiten hielden daar onder andere in aandacht geven aan de aanwezige kinderen. Ze was onderdeel van een onderwijscongregatie en gaf les aan iedereen die hier voor ontvankelijk was tot aan de Japanners. Zuster Mauritia schreef ook veel brieven naar het moederhuis, het klooster in Dongen. De brieven belandden daar in het archief. Een nicht van zuster Mauritia heeft ongeveer een 70 a 80tal brieven opgevraagd. Brieven die verhaalden over het Jappenkamp, welke wel enigszins gecensureerd waren. Zuster Mauritia verbleef tot respectabele leeftijd in Nederlands-Indië en keerde vervolgens terug naar Nederland. Gezien de voortschrijdende ontwikkelingen, mocht zij op enig moment zich anders kleden dan met het bekende gewaad. Dat uitte zich in het dragen van een jurk en zelfs het haar mocht getoond worden. Zuster Mauritia had 1 week per jaar in de zomer vakantie en meldde zich dan jaarlijks bij zus Lies Schellekens van Bavel in Riel. Lies mocht namelijk ook gaan studeren in Dongen en studeerde af aan de kweekschool aldaar. Lies mocht echter van haar vader geen non worden. In 1940 ontstond er een vacature aan de basisschool Pius X, later De Vonder, te Riel. Er kon echter vanwege de oorlog geen salaris aangeboden worden. Zij werd benoemd als “een kwekeling met akte”. De docent Lies van Bavel mocht een volledig lesprogramma draaien, maar dan zonder salaris. Hoofd van de school Meester Vermeulen betaalde met Kerst een rijksdaalder aan Lies uit eigen zak. Om toch wat geld te verdienen om na de oorlog te kunnen trouwen, werd in de avonduren aanvullend administratie gevoerd voor de melkfabriek en aangezien zij ook muziekles had gevolgd, konden er tegen betaling ook muzieklessen gevolgd worden. De gezamenlijke interesse en kunde in het onderwijs was voor zuster Mauritia en haar zus, de aanleiding om jaarlijks de familie Schellekens-van Bavel in het Rielse te bezoeken. Ook voor de kinderen Schellekens een bijzondere gebeurtenis om tante Zuster Mauritia op bezoek te krijgen met een koffer aan levenservaringen en verhalen.