Op 25 februari jl. waren er twee commissievergaderingen. Eerst Sociaal, en aansluitend Fysiek. Sociaal was in een wip geklaard, maar bij Fysiek vloog het gierend uit de bocht. In mijn terugblik op de raadsvergadering van 4 februari heeft u kunnen lezen over de woede van Antoon van Baal (PvdA) jegens Gezond Verstand en met name jegens de heer Joris Duijsters. In de commissievergaderingen van 25 februari was de heer Van Baal de voorzitter, en dat ging verschrikkelijk fout.

Het voorzitterschap van die commissievergaderingen rouleert. Nu eens is deze de voorzitter, dan weer gene. Sommigen blijken dat voorzitterschap voortreffelijk te kunnen vervullen (ik noem een Mark Verhoeven en een Ad van den Elsacker), anderen doen het heel behoorlijk, maar ‘sub-optimaal’, om eens een vervelend modewoord te gebruiken. Een enkeling zakt jammerlijk door het ijs. Tsja, ik kan het niet mooier maken: de heer Van Baal ging op 25 februari deerlijk in de fout; hij sloeg als voorzitter een modderfiguur.

door: Norbert de Vries

De kwestie milieustraat

De eerste spreker was Joris Duijsters (GV) en hij was, zoals we dat van hem kennen, zeer kritisch over het college-voorstel dat zijns inziens volstrekt niet in lijn was met het bestuursakkoord. Hij begon zijn betoog aldus: ‘Ja, de milieustraat, daar is ie weer. We hebben het al vaker gezegd, dit college doet maar een dotje. En dat is vooral een dotje van waar ze zelf zin in hebben. En als we onze zin niet krijgen proberen we het over een tijdje gewoon weer opnieuw. En zo zitten we hier nu weer voor de milieustraat.’

Inderdaad, de toon is scherp, maar dat mag. Het is de stijl van GV (dat wellicht ook GBV - gezond boerenverstand - had mogen heten): man en paard, de koe bij de horens, en zeker geen ‘Slaap, kindje, slaap, daar buiten loopt een schaap. Een schaap met witte voetjes dat drinkt zijn melk zo zoetjes’. Kortom: recht voor z’n raap! Friedrich Nietzsche staat bekend als ‘de filosoof met de hamer’, en naar analogie daarvan zou je kunnen zeggen: de fractie van GV beoefent politiek met de hamer. Jawel, nu en dan slaan ze op hun duim (au, au), maar gelukkig ook regelmatig de spijker op de kop.

Even terzijde

Taalkundige observaties.

‘Een dotje doen’, dat kende ik nog niet. Naslagwerken geraadpleegd: niks te vinden. Regionaal, lokaal wellicht?

Tijdens de vergadering was wethouder Den Ouden regelmatig aan het woord. Mij viel zijn frequente gebruik van de term ‘sub-optimaal’ op (16 keer geteld).

Terug naar de zaak

De heer Duijsters maakte gehakt van het voorstel: het is oude wijn in nieuwe zakken, de burger wordt blij gemaakt met een dooie mus, een sigaar uit eigen doos, kortom het voorstel is een fopspeen. Feitelijk blijft alles zoals het was, en de burger schiet er geen steek mee op.

Ook andere fracties vroegen zich af: wat wordt er met de nieuwe regeling nu gunstiger voor de burger dan voorheen? Onduidelijkheid troef. Een voorbeeldje. Maggie de Jong (PvdA) zei: ‘Ik vind het een heel ingewikkeld verhaal. Ik moet het echt een paar keer lezen, en dan denk ik: wat staat er precies? Ik wil pleiten voor een héél goede voorlichting, niet alleen voor de inwoners, maar ook voor ons, de raad. Wat gaat er gebeuren, wat gaat het kosten, wat kan worden ingeleverd, wat niet? Het is natuurlijk ook een kwestie van bewustwording.’

Commissieleden die zich afvragen wat er staat… het roept het beeld op van hetgeen we in Awater lazen:

De schrijfmachine mijmert gekkepraat.

Lees maar, er staat niet wat er staat.

Er staat: ‘O moeder, nooit zult gij de bontjas dragen

waarvoor elk dubbeltje werd omgedraaid,

en niet meer ga ik op mijn vrije dagen

met een paar bloemen naar het hospitaal,

maar breng de rozen naar de Kerkhoflaan...’

Enfin, even wat poëzie tussen de regels door. Niet meer ga ik op mijn vrije dagen met mijn oude autobanden naar Esbeek, maar mijn hout (A, B en C) waarheen? Wie is van hout? Wie houdt van hout? Waarheen leidt de weg die wij moeten gaan? Mijnheer Van Dale Wacht Op Antwoord: ‘De milieustraat is vanwege zijn omvang niet instaat om sloop-, bouw- en tuinafval te kunnen aannemen waaronder schoon puin, A-hout (onbehandeld), B-hout (geverfd) en C-hout (geïmpregneerd), dakleer, gips, grond, vlakglas en lege gasflessen. Deze kunnen volgens de huidige regeling tegen betaling worden ingeleverd bij Paulissen (Goirle), Verhoeven (Tilburg), Rijnen (Tilburg) of Donders (Esbeek).’

De heer Duijsters verlaat de vergadering, stel ik vast

Veel onduidelijkheden, veel vragen, en tal van opvattingen. De heer Duijsters nam deel aan de levendige discussie tot…..een geagiteerde voorzitter hem bruusk de pas afsneed: ‘Mijnheer Duijsters, gaat u nog met een vraag komen?’ De heer Duijsters: ‘Nee, mijnheer de voorzitter, maar ik heb u al vaker gezegd, dat de commissievergaderingen er niet alleen zijn om vragen te stellen aan het college, maar zeker ook bestemd zijn voor het onderlinge debat van de diverse fracties.’ En even later ontnam de voorzitter de heer Duijsters het woord: ‘Nu grijp ik echt in, mijnheer Duijsters’. Uit protest verliet de heer Duijsters vervolgens de zaal. De voorzitter: ‘De heer Duijsters verlaat de vergadering, stel ik vast.’

Onpartijdigheid

Het kan moeilijk zijn om als voorzitter je eigen mening en je emoties ’thuis te laten’. Indien je als voorzitter in een dergelijke situatie niet onpartijdig kan blijven, dan kun je deze taak beter niet op je nemen.