Dames stap dichter bij lijfsbehoud, heren kunnen titel ruiken

In het voetbal bestaat er een ‘Avondje NAC’. Dat is synoniem voor een mooie avond voetbal kijken bij de club waar ze goed zijn in bier naar binnen en trainers naar buiten werken. In Goirle bestaat er een ‘Avondje GHV’ op zaterdagavond. De hoofdingrediënten: wedstrijden van Dames-1 en Heren-1, een redelijk aanbod gezellige mensen op de tribune en een bescheiden afterparty in de kantine. En als beide teams dan ook nog winnen, zoals afgelopen zaterdag, is het natuurlijk helemaal feest.

Zelfs de grootste optimist van dit halfrond kan maar moeilijk beweren dat de GHV-dames heel goed draaien. Ze spelen bij vlagen attractief en lekker aanvallend handbal, maar vooralsnog kent de handbalbond daar geen punten voor toe. De feiten logen er voorafgaand aan het duel met subtopper DFS Arnhem niet om en de laatste overwinning dateerde van half december 2024. Het zorgde dat de degradatiestreep van de hoofdklasse akelig dichtbij kwam en dat zorgt altijd voor wat extra druk voor het team van trainer-coach Daan Leermakers. De eerste witte zakdoekjes op de Goirlese tribune zijn inmiddels al gesignaleerd, maar dat was midden in de recente verkoudheidsgolf en dat had niks te maken met een gebrek aan vertrouwen.

Schoten voor open doel

Hoe dan ook: eigenlijk had GHV de punten keihard nodig tegen de Arnhemse opponent. Dat was vanaf het zuivere beginsignaal (E-majeur) van de toonvaste fluitist Fred Broekhuizen ook wel duidelijk. GHV begon lekker fel aan de wedstrijd, al namen de bezoeksters wel een kleine voorsprong. Die hield niet lang stand; na een minuut of tien nam de thuisploeg terecht de leiding.

Daarbij werd GHV ook wel geholpen door wat moeilijk te begrijpen keuzes vanaf de bezoekersbank. DFS had nogal wat overtredingen nodig om de Goirlese leeuwinnen te temmen en meer dan eens stak arbiter Broekhuizen twee vingers in de lucht. Niet om zijn drankbestelling of een vredeswens kenbaar te maken, maar om een bezoekster voor twee minuten naar de weinig comfortabele strafbank te verwijzen. Ter compensatie van deze ondertalsituatie verruilde DFS in balbezit de keepster voor een veldspeelster. Handig als je de bal hebt, maar iets minder gewenst wanneer je de bal verliest.

GHV wist wel raad met het lege doel. Uw reporter noteerde zes empty netters vanaf eigen helft en dat hadden er zeven of acht kunnen zijn als hij geen bier was halen in de kantine. Vooral spelmaker Amy van der Weide had haar vizier op scherp. Toch bleef ze bescheiden. “Ik heb geen idee hoeveel ik er heb gemaakt, maar daar ben ik ook niet zo mee bezig. We hebben het als team gedaan”, zei ze na afloop aan de bar.

Fantastisch keeperswerk

Aan de andere kant stond wél een keepster, en niet zómaar een. Marloes van den Broek keepte een fantastische partij en verdedigde haar doel als Kevin zijn huis in Home Alone. Strafworpen, fast breaks, sprongschoten uit de tweede lijn en nog veel meer – de ervaren keepster ranselde niet alles, maar wel ongewoon veel uit haar doel. Het leidde tot verhoogde wanhoop bij de Gelderse ploeg, wat weer resulteerde in meer frustratie, tijdstraffen, lege doelen en Goirlese doelpunten.

Vlak voor tijd kreeg de doelvrouw nog een publiekswissel. De jonge Anouk Derix verving haar en wist ook nog even een strafworp te keren. Daarmee maakte ze het lokale keepersfeestmaal compleet. GHV boft maar met zulke heldinnen onder de lat. Tachos, mochten jullie meelezen: ksst, ze zijn niet te koop, ga maar schoenen maken of zo.

Wankelen

Het Goirlese publiek had er duidelijk zin in en was verbaal uitstekend in vorm. Eén keer in de tweede helft werd het even ijzig stil in de sporttempel. Opbouwster Viènne de Jong kwam hard in aanraking met een tegenstander en vervolgens de vloer, bleef lang liggen en moest groggy naar de kant. Gelukkig kon ze daarna nog even terug binnen de lijnen om de bal vanuit een strafworp tegen de touwen te werpen. Behalve Viènne zou GHV niet meer wankelen. Na een uur handbal van hoog niveau gaf het scorebord 25-14 aan en daarmee mag je gerust spreken van een stunt.

Groot compliment van de coach

Coach Daan Leermakers zat na afloop nog vol adrenaline. “Goh, deze smaakt lekker!”, jubelde hij, waarmee hij nog niet kon doelen op zijn overwinningsbiertje want dat had hij nog niet besteld. Of hij de zege verrassend vond? “Nee, ik had wel een mooi resultaat verwacht. DFS speelt thuis altijd met hars en dat goedje gebruiken we hier niet. Daar hadden ze moeite mee, wat niks afdoet aan de fantastische prestatie van mijn meiden. Ik moet ze een groot compliment maken. Ook het publiek was vanavond lekker op dreef, dat heeft ons echt geholpen.”

Doelpuntenfestijn als dessert

Het slotstuk van de avond was voor het Heren-1-team van GHV. Zij koersen op volle snelheid op de titel in de tweede klasse af. Om de champagne te kunnen bestellen, moest het ensemble van keuzeheer Michael Blixt wel afrekenen met Handball Tilburg. Het Goirlese spel was lange tijd minder vloeiend dan het Engels waarin de bezoekers met elkaar communiceerden. Beide buren bleken buitengewoon aan elkaar gewaagd en het publiek zat op het puntje van de bank. Met de grootst mogelijke moeite trok GHV de kleinst mogelijke zege over de streep: 34-33.

Met nog twee wedstrijden te gaan heeft Heren-1 drie punten voorsprong op naaste belager Swift-2 uit Helmond. Ook zonder wiskundige master kun je becijferen dat GHV nog twee punten nodig heeft voor een kampioensreceptie. De eerste kans daarop is komende zondag in Etten-Leur. Internos is dan de tegenstander. Mocht je eind van de middag een groep feestende atleten op een platte kar zien op de A58 of Tilburgseweg, toegejuicht door hordes publiek, zwaai dan gerust. Maar zover is het natuurlijk nog niet. Eerst de punten, dan de pinten.

Weken van de waarheid

De weken van de waarheid breken aan voor beide vaandelteams. De dames kunnen nog wel een paar goede resultaten gebruiken om zeker te zijn van klassebehoud. Komende zondag spelen de atletische hindes een uitwedstrijd in Naaldwijk, tegen hekkensluiter WPK Westlandia. Het kan nog best eens een lastige pot worden, want WPK speelt met hars en GHV zal dat ook moeten doen. De week daarna staat alweer het laatste ‘Avondje GHV’ van dit seizoen op de rol. Een goede reden voor de supporters om nog één keer de boel flink op te zwepen vanaf de tribune. En om daarna nog een tijdje te blijven plakken in de kantine. Daar hebben we in Goirle geen hars voor nodig.