Wolken in het gips
Vorige week op de Kerkpagina stond de uitnodiging van Ineke Wolswijk om het jubileum te vieren van pastor Wil Smulders “al diverse jaren een vast gezicht, als voorganger, in de vieringen in Goirle.” Ik ging op de uitnodiging in en maakte de viering van zijn zilveren priesterjubileum afgelopen zondag 22 juni mee. Hij was voor mij eerst en vooral een gezicht dat opdook tijdens de coronaperiode toen de diensten vanuit de Sint Jan gestreamd werden. Hij viel mij daarbij op als een origineel predikant, iemand die zich volkomen op zijn gemak lijkt te voelen met het genre preek, en die dingen durft die ik niet veel andere priesters zie doen.
Door Ben Loonen
Drieherenmis
Een drieherenmis met het tweezussenzangkoor en een koffie met iets lekkers na afloop. De drie heren waren uiteraard de feesteling Wil Smulders, oud-pastoor Paul Janssen en kapelaan Cyrus van Vught. De laatste sprak hem toe, en zei dat het pastoresteam van parochie De Goede Herder blij is met hem, hij gaat voor in diverse kerken van de parochie en daarbuiten. Ik begrijp dat hij niet in een team is opgenomen, maar als vrije vogel door Gods kerk fladdert. Wie hem goochelt vindt dat ie op 17 juni 2000 door mgr. Antoon Hurkmans priester is gewijd, dat hij pastoraat heeft uitgeoefend in Gemert, Vugt, Tilburg, Helvoirt, Wychen. Deze vogel lijkt dus op een gierzwaluw die nergens gaat zitten. Zijn preek ging over de barmhartige Vader, over de stoute jongste zoon en de brave oudste zoon. Beiden worden uitgenodigd door de openstaande deur binnen te komen. Als ik de preek mag recenseren: een brave preek, degelijk, klassiek, geen erg gedurfde dingen. Aan het einde van de viering kwam hij met een beeld dat de mensen waarschijnlijk langer zal bijblijven. Men weet dat Wil Smulders letterlijk op zijn achterhoofd is gevallen tijdens een viering in de kapel van Woonzorgcentrum Joannes Zwijsen aan de Burg. Brockxlaan. Nauwelijks hersteld stond hij dus zijn priesterjubileum te vieren in de kerk naar zijn keuze: de Sint Jan in Goirle. Maar hij kondigde aan over twee weken geopereerd te worden aan zijn voeten die in het gips zouden gaan: weer voor een poos uitgeschakeld. Nu legde hij de mensen de vraag voor: waarom zijn de wolken wit? Zijn antwoord: omdat ze in het gips zitten. Vraag: waarom zitten wolken in het gips? Antwoord: om ze te behoeden voor wolkbreuk. Kijk, dit is Wil Smulders.
Nazit
De nazit was gezellig. Ik was in de gelegenheid Paul Janssen te spreken, die er even welvarend als altijd uitzag, maar een parochiaan fluisterde mij toe: hij is ernstig ziek. Welnu Google weet – evenals God – alles. Op de site van parochie Heilige Maria in Den Bosch geeft Paul zelf een update (30-1-2025) over zijn ziekte waarmee hij al enkele jaren blijkt te kampen (uitgezaaide prostaatkanker): hij reageert goed op de chemo-kuren, heeft zijn haar behouden, is optimistisch, hoopt dat hij nog enkele jaren zal “krijgen”. Ik vroeg hem waarom hij medevoorganger was bij het feest van Wil Smulders. Welnu, hij zit met Wil in een clubje, ze zijn van hetzelfde levensjaar (1963), ze gaan ook samen op retraite later in het jaar ergens in Frankrijk. Ik zag emeritus Martin van Zutphen voor in de kerk zitten, evenals andere pastores uit de regio-parochie. De koffie was lekker, de petit-four smaakte uitstekend, het cadeau was immaterieel: een lied van de beide zussen die het koor vormen; de deuren stonden open …