AAN BOORD VAN DE GULDEN LEEUW

“Dat wil ik!” riep Evi enthousiast uit. Het was november 2024 toen vader Camiel haar inspireerde. Ze houdt van water en erin zwemmen, maar van erop zeilen in een zeventig meter lange driemaster, heeft ze nog geen kaas gegeten. En toch racet deze ondernemende tiener eind dit jaar in een Tall Ship de Atlantische oceaan over. Hoe zit dat en moet deze dame niet gewoon naar school zoals andere leeftijdgenoten?

door Wilma Robben

Masterskip

Het is op een vrijdagmiddag dat Evi me opwacht bij een hek dat toegang geeft tot een kronkelende oprijlaan die naar haar ouderlijke woning leidt. Daar aangekomen laten twee honden van zich horen. Of ik er bang voor ben. Ze zien er ongevaarlijk uit, dus nee.

Moeder Lieke is ook van de partij, en als we ons hebben geïnstalleerd aan een eettafel maatje XXL steekt Evi van wal. “Ik wil zeven weken gaan varen op een Tall Ship. Ik hou van de natuur en ben graag buiten.” Behalve van water blijkt Evi ook van boten te houden. En daar zit de link met haar vader die werkzaam is in de scheepsbouw. Hij had een ontmoeting met iemand van een soortgelijke organisatie als Masterskip. Een stichting die middelbare scholieren van veertien tot achttien jaar onder schooltijd zeereizen aanbiedt.

Plan van aanpak

Evi: “Je leert navigeren, sterren kijken, samenwerken en op eigen benen te staan. Je draait mee in de keuken, in wachtlopen. Kortom: je voert alle voorkomende werkzaamheden uit. Dit betekent dat je ook leert zeilen, maar ondertussen maak je je schoolwerk van 8.00 tot 12.00 uur, zes dagen per week.” Daarvoor moet Evi in overleg met haar huidige docenten van de Nieuwste School een plan van aanpak maken op het niveau van een vierdejaars student Havo.

Dagindeling

Masterskip is een leerschool. Vrije tijd is spaarzaam, slechts zo’n 3 à 4 uur per week. “Na het schoolwerk van 8 tot 12 ga je lunchen, daarna een uur lang het schip schoonmaken, gevolgd door een uur zeiltraining en een workshop. ’s Avonds is er een groepsactiviteit. Als je wacht moet lopen, mag je eerder naar bed. Het uiteindelijke doel is dat we het zeilen van de bemanning gaan overnemen.”

Motivatie

Maar zover is het nog lang niet, want behalve het maken van een door Evi’s school goedgekeurd plan van aanpak, moet ze dit zeilavontuur helemaal zelf bekostigen. Het gaat om een kleine 10.000 euro. Geen sinecure. Evi: “Hiermee moet ik laten zien, hoe gemotiveerd ik ben.” Met kerst had ze al een succesvolle verkoopactie van lege wijnflessen die ze omtoverde tot sfeervolle kaarsenhouders. “Vooral het verwijderen van de etiketten was heel veel werk.” Moeder Lieke vult aan: “Uren zat je in de kou en je verkocht ook zelfgebakken wafels.” Evi biedt zich verder aan als kinderoppas en heeft een baantje in de champignonkwekerij van een familielid. Als bijbaantje zorgt ze elke dag voor een Shetlander. Ze klust voor familie en voor iedereen haar daarvoor benadert. Al haar spaargeld wordt aangesproken en dit van nature toch al zuinige kind denkt nu nog langer na over eventuele uitgaven zoals een bioscoopje pikken met vriendinnen.

Geen wifi

De crew van De Gulden Leeuw bestaat uit een professioneel team. Aan boord zijn onder andere een kapitein, een kok, een bootsman, een achttal bovenbouwdocenten, een scheepsarts die ook lessen verzorgt en deskundigen met een psychologische achtergrond om de sociaal-emotionele ontwikkeling van de ruim dertig leerlingen - trainees genaamd - te monitoren. De privacy in de slaapruimte voor de trainees bestaat uit een gordijntje. Daarom gaan slaapmasker en oordoppen zeker mee. In geval van nood is er een satelliettelefoon aan boord, maar verder zijn er geen mogelijkheden om met de buitenwereld te communiceren.

Ontdekkingstocht

Evi hoopt tijdens de reis veel over zichzelf te weten te komen. “Wanneer neem ik het initiatief of wanneer volg ik een ander. Kan ik goed samenwerken? Hoe functioneer ik zonder mijn ouders? Krijg ik last van zeeziekte?”

Op 28 oktober 2025 kiest Evi het ruime sop. De reis gaat vanuit Spanje naar Tenerife, vanaf Tenerife zeilt ze richting Kaapverdië gevolgd door de oceaanoversteek naar de Caribische eilanden.

Zeven weken van huis zijn, lijkt haar niet zo’n probleem. “Ik denk” lacht Evi, “dat het voor mijn moeder lastiger zal zijn.”

Ben je geïnteresseerd in Evi’s avontuur en draag je haar een warm hart toe, misschien wil je zelfs een duit in haar sponsorzakje doen, dan kun je voor meer informatie terecht op de website: https://masteracties.masterskip.com/masteracties/evi-brants/