“Soms komen initiatieven aanwaaien”

“Op de studiedag van school is Roy vrij. Dan helpt hij mee om pakketjes te maken. Roy betrek ik bij de Buurtkast om ‘m te laten ervaren dat het belangrijk is iets voor een ander te doen”, vertelt Monique Stokkermans (35). Ze is moeder van twee kinderen (Roy, gr 4 en Romy, gr 1-2) op basisschool Kamelot en als vrijwilliger betrokken bij de Buurtkast naast de voordeur van de school. Roy vult zakjes met 7 vaatwastabletten. “Dan kunnen mensen een week vooruit.”

DOOR WILMA ROBBEN

Buurtkast of Weggeefkast

What’s in a name, als het maar duidelijk is dat het gaat om kasten op een openbare plek waar mensen houdbare etenswaren, verzorgingsproducten, kleding, speelgoed of boeken kunnen achterlaten, of meenemen. Als ervaringsdeskundige weet Monique maar al te goed in welke problemen je verzeild kunt raken en hoe lastig het is om met een smalle beurs rond te moeten komen. Met haar openhartigheid wil ze een taboe doorbreken. Die producten in de kast zijn om mee te nemen. “Mensen hoeven zich niet te schamen; ze mogen me ook altijd aanspreken. Zo wil ik een steentje bijdragen.”

“En weet je wat een grappig toeval is” vult Mariëlle van Oorschot (directeur Kamelot) aan: “Onze methode voor de sociaal-emotionele ontwikkeling en burgerschap, sluit met het thema ‘Iedereen draagt zijn steentje bij’ daar naadloos bij aan.”

Hoe zit dat nou met dat aanwaaien?

Mariëlle: “Jongerencentrum Mainframe heeft al een paar jaar de Weggeefkast, gefinancierd door Stichting Annetje [van Puijenbroek]. Kunstenaar Reinoud van Vught deed met leerlingen van Mill Hill de signing van die kast. Dat gaat hij trouwens ook doen voor de Buurtkast. Anita Lemmers, werkzaam zowel bij Mainframe als bij Kamelot, en Annemiek van Puijenbroek kwamen met het idee om bij onze school een Buurtkast neer te zetten. De Hobbysoos heeft hem voor ons geïnstalleerd en Monique vult onze Buurtkast in samenwerking met Mainframe regelmatig aan.”

Monique: “Eén keer per maand doe ik samen met Anita boodschappen. Het gaat voornamelijk om de basisbehoeften. Denk aan pasta en rijst die lang houdbaar zijn en verzorgingsproducten, maar we kopen ook huishoudelijke producten zoals vaatwastabletten en waspods.

Spelregels

De Goirlese buurtkast is 24/7 open. Ook tijdens vakanties. Dat is een bewuste keus om de drempel zo laag mogelijk te houden. Wat mensen doneren of meenemen kan anoniem. Het is niet de bedoeling dat een bezoeker per keer meer dan twee stuks meeneemt. Mariëlle: “Onze conciërges houden een oogje in het zeil. Soms zie je dat mensen komen winkelen alsof dit AH is, maar dan zal het nodig zijn. Tot nu toe gaat het goed. Gelukkig ook geen vernielingen door overlastgevende jongeren.” “En anders” lacht Monique “hebben we ‘bewakingscamera’s’ genoeg” doelend op oplettende buurtbewoners.

Kleding en boeken mogen, maar als de kast gaat uitpuilen, worden die artikelen eruit gehaald. Monique: “Dat geldt ook voor producten die er al lang in staan. Nu bijvoorbeeld is Pasen in aantocht en dan moet de oliebollenmix plaats maken. Natuurlijk wordt de houdbaarheidsdatum ook in de gaten gehouden.

Ambassadeur

Monique vindt het spannend om in de publiciteit te komen. “Ik blijf liever op de achtergrond”. Maar ze weet hoe het is om de eindjes aan elkaar te moeten knopen. Daarom stapt ze uit de anonimiteit gemotiveerd als ze is anderen te helpen. “Iedereen vertel ik over de buurtkast. Niet alleen mensen met jonge gezinnen, maar ook ouderen die moeten rondkomen van een klein pensioen. En als ze zelf niet naar de buurtkast kunnen gaan, zorg ik ervoor dat de spullen bij hen terecht komen.”

Mariëlle: “De kast staat hier wel, Kamelot beheert hem, maar hij is voor de hele buurt en Monique is de ambassadeur.” En wat voor een!