Opluchting en blijdschap, appelflappen en een spontaan ter plekke gecomponeerd en gezongen lied: “Senioren Goirle bedankt”. Dat was de sfeer bij de bezoekers van de Marmot, toen voorzitter Wil van der Kruijs de boodschap bracht, dat de Marmot een jaar langer open kan blijven. Pas in maart 2027 hoeven de deuren te sluiten. Onze verslaggever stak zijn licht op bij de voorzitter.

Van onze verslaggever.

Zorgzaamheid

“Het zijn juist de oudere senioren, die dreigen te verzanden tussen het verzorgingstehuis, dat er niet meer is en de thuiszorg, die ook niet in voldoende mate aanwezig is. Zij moeten steeds langer thuis blijven wonen, vaak in woningen die onvoldoende in hun levenssituatie passen. Hierdoor groeit de kans op eenzaamheid. Daarom wordt overal in ons land gepleit voor laagdrempelige voorzieningen in de wijken en buurten. Op veel plaatsen zijn die ook al gerealiseerd. In de laatste raadsvergadering zei wethouder Koos Krook het treffend. Ik kan me zijn woorden niet letterlijk herinneren, maar de kern was, dat 20.000 euro investeren in zulke ontmoetingsplekken, mogelijk veel meer geld aan zorgkosten bespaart later. De Marmot is zo’n voorziening. Elke week komen er zo’n 100 gasten. Zij komen er thuis in een echte huiskamer met zorgzame vrijwilligers. Dat huiskamergevoel is essentieel” zegt de voorzitter.

Eerder gezegd, dan gedaan

“Laagdrempelige voorzieningen in de wijken en buurten. Een goed streven”, zegt van der Kruijs. “Maar wil zoiets goed functioneren, dan is er meer nodig dan een gebouw. Er moet een programma zijn, voldoende gastvrouwen/heren en een ontvangst, alsof je thuis komt. En dat vraagt grote inspanningen. Als er besloten zou worden om in Goirle meer wijkcentra te openen, dan is dat wel een les. Zorg ervoor, dat die voorwaarden worden ingevuld. En maak vooral ook goed gebruik van je verenigingen met de vele vrijwilligers. Dan kun je echt een zorgzame samenleving opbouwen, waarin mensen meer voor elkaar zorgen. Ik hoop, dat dit soort gedachten ook onderdeel worden van de nieuwe visie van onze gemeente op het sociaal domein\. Die visie wordt nu ontwikkeld”.

Kan dat niet in het Jan van Besouw?

Die vraag leeft in de Goirlese politiek. Het Jan van Besouw is toch immers dé huiskamer van Goirle, waarin we ook weer veel gaan investeren? zo vroeg uw verslaggever zich hardop af.

Van der Kruijs: “ We kennen in Goirle meerdere centra, waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Ze zitten allemaal vol, want er zijn veel initiatieven in Goirle, die er op gericht zijn om mensen elkaar te laten ontmoeten. Elk heeft zijn eigen sfeer en karakter en het is goed, dat die variëteit er is. We moeten niet alles op een kaart zetten”. Senioren Goirle heeft er bij het College van B&W op aangedrongen om zo spoedig mogelijk met alle betrokkenen - het Jan van Besouw, de Deel, de Wildacker en de Marmot - om tafel te gaan zitten, om te kijken hoe het beste een goede verdeling van voorzieningen over de wijken kan worden bereikt. “En daar moet wellicht ook de Guldenakker bij worden betrokken, want die willen ook graag een wijkfunctie vervullen” aldus van der Kruijs

We bouwen geen huizen, maar gemeenschappen.

Woningbouwcorporaties - zoals Leystromen - stellen zich ook steeds meer ten doel om niet alleen huizen te bouwen, maar vooral ook gemeenschappen. Dat gebeurt bijvoorbeeld door in complexen van Leystromen voorzieningen te maken, waar bewoners elkaar kunnen ontmoeten. “Ons huisbezoekproject laat zien, dat zelfs in complexen, waar mensen dicht op elkaar wonen, contacten niet vanzelfsprekend zijn”. Van der Kruijs pleit er voor om die al bestaande voorzieningen meer te gebruiken voor alle bewoners in de buurt van zo’n complex. “Zo kun je elkaar versterken”.

En nu verder met de Marmot.

Het enthousiasme van de voorzitter is groot. “Er is een fantastisch kernteam voor de dagelijkse leiding en er zijn al even fantastische vrijwilligers. De bezoekers zijn enthousiast. Maar ik ben toch blij, dat we nu een jaar extra hebben om te kijken of het ook op de langere termijn levensvatbaar is. En ook om te zien, hoe we de oudere generatie kunnen verbinden met de jeugd en met nieuwkomers. We werken bij de Marmot incidenteel al met Mainframe samen en met Samen Sterk. Dat kan zich nog verder ontwikkelen. Daar hebben we allemaal baat bij”.